وفاء و مکر
از خطبه هاى حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السّلام) که در آن وفاء را ستوده و حیله را مذمّت فرموده اند:
«وفاء قرین راستى است، و من سپرى نگاهدارنده تر از وفاى بعهد ]براى جلوگیرى از عذاب الهىّ[ سراغ ندارم، و کسی که بداند بازگشتش ]در قیامت[ چگونه است ]و به چه نحوى از او حساب مىکشند، هرگز[ مکر نمىکند. ما در زمانى واقع شدهایم که بیشتر مردم آن، مکر را زیرکى پندارند، و نادانان ایشان را زیرک خوانند، چه سودى مىبرند این مکر کنندگان؟ خدا ایشان را بکشد! ]تا مردم از شرّشان آسوده گردند، و یا اینکه خدا آنان را از رحمت خود دور فرماید[.شخص زیرک و کاردان راه حیله و چاره هر کار را میداند و سبب اینکه حیله بکار نمىبرد آنست که امر و نهى خدا او را مانع میشود، و با اینکه حیله را دیده و دانسته و توانائى بکار بردن آن را دارد ترک میکند؛ و کسی که در دین از هیچ گناهى باک ندارد ]مانند معاویه و عمرو ابن عاص[ فرصت را از دست نداده، در هر کارى به مکر و حیله دست اندازد.»
ترجمه نهج البلاغه، خطبه 41، فیض الاسلام (رحمه الله علیه)
