ولایت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السّلام)
شنبه, ۲۱ فروردين ۱۳۹۵
إِنّا عَرَضَنا الأَمانَهَ عَلَی السَّماواتِ و الأَرضِ و الجِبالِ فَأَبَینَ أَن یَحمِلُنَها و أَشفَقنَ مِنها وَ حَمَلَهَا الإِنسانُ إِنَّهُ کانَ ظَلوماً جَهولاً. (سوره الأَحزاب، آیه ۷۲)
همانا ما امانت را بر آسمان ها و زمین و کوه ها عرضه کردیم، آنها از برداشتن آن سرباز زدند و از آن ترسیدند و انسان آن را برداشت، همانا او ظلوم و جهول بود.
امام صادق (علیه السّلام) فرمود: مقصود از امانت در این آیه شریف ولایت امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) است.
امام محمّد باقر (علیه السّلام) فرمود: خدای عزّوجلّ پنج چیز را بر بندگان واجب کرد. چهار چیز را گرفتند و یکی را رها کردند. اول: نماز ... دوم: زکات... سوم: روزه... چهارم: حج...
پنجم: سپس دستور ولایت نازل گردید و نزول آن در روز جمعه، در سرزمین عرفات بود. خدای عزّوجلّ نازل نمود: «امروز دینتان را برای شما کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام نمودم.»
و تکمیل دین به ولایت علی ابن ابیطالب (علیه السّلام) بود...
اصول کافی، جلد دوم، کتاب حجّت