ولایت معصومین (علیهم السّلام)
أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِنْ بَنی إِسْرائیلَ مِنْ بَعْدِ مُوسى إِذْ قالُوا لِنَبِیٍّ لَهُمُ ابْعَثْ لَنا مَلِکاً نُقاتِلْ فی سَبیلِ اللَّهِ قالَ هَلْ عَسَیْتُمْ إِنْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتالُ أَلاَّ تُقاتِلُوا قالُوا وَ ما لَنا أَلاَّ نُقاتِلَ فی سَبیلِ اللَّهِ وَ قَدْ أُخْرِجْنا مِنْ دِیارِنا وَ أَبْنائِنا فَلَمَّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتالُ تَوَلَّوْا إِلاَّ قَلیلاً مِنْهُمْ وَ اللَّهُ عَلیمٌ بِالظَّالِمینَ. سوره البقره آیه 246
مگر داستان آن بزرگان بنى اسرائیل را نشنیدى که پس از موسى به پیامبر خود گفتند: پادشاهى براى ما نصب کن تا در راه خدا کارزار کنیم و او گفت: از خود مىبینید که اگر کارزار بر شما واجب شود شانه خالى کنید؟ گفتند: ما که از دیار و فرزندان خویش دور شدهایم براى چه کارزار نمىکنیم؟ ولى همین که کارزار بر آنان مقرر شد به جز اندکى روى برتافتند و خدا به کار ستمگران دانا است. ترجمه تفسیر المیزان، جلد 2
وَ قالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طالُوتَ مَلِکاً قالُوا أَنَّى یَکُونُ لَهُ الْمُلْکُ عَلَیْنا وَ نَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْکِ مِنْهُ وَ لَمْ یُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمالِ قالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاهُ عَلَیْکُمْ وَ زادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ وَ اللَّهُ یُؤْتی مُلْکَهُ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ. سوره البقره آیه 247
پیغمبرشان به آنان گفت: خدا طالوت را به پادشاهى شما نصب کرد. گفتند: از کجا وى را بر ما سلطنت باشد که ما به شاهى از او سزاوارتریم، چون او مال فراوانى ندارد. گفت: خدا او را از شما سزاوارتر دیده، چون دانشى بیشتر و تنى نیرومندتر دارد. خدا ملک خویش را به هر که بخواهد مىدهد که خدا وسعت بخش و دانا است. ترجمه تفسیر المیزان، جلد 2
حالا من در این روزگار می خواهم یک مردی که خدا او را انتخاب کرده، زیر سایه قدرت او زندگی کنم، جهاد کنم، ازدواج کنم، تحصیل خانه کنم، تحصیل معاش کنم. آیا آن عده از انسان هایی که هم می خواهند دین داشته باشند، هم می خواهند آخرت داشته باشند، هم می خواهند در دنیا مطابق رضای خدا حرکت بکنند، در این صورت اگر چنین فردی را مانند طالوت پیدا نکردند، معنی اش این است که خدا آن ها را رها کرده است؟
اگر پیغمبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلّم) که ملائکه بر او درود می فرستند، مؤمنین تا قیامت بر او درود می فرستند و سلام می کنند، به عنوان یک فرد حیّ که محیط بر کل عالم هستی است، به جز ذات پاک احدیت، برایش وجود عینی در هر کجا قائل هستند و به او سلام می کنند، وقتی ملاء بنی اسرائیل به پیغمبرشان بگویند برای ما ملِک (پادشاه) قرار بده... خودشان انتخاب نکردند، از پیغمبر خواستند تا آن ملِک جنبه الهی داشته باشد، نه جنبه انتخابی؛ و مطمئن باشند که اطاعتِ او اطاعت خداست و اطاعت پیغمبر خداست. آیا از پیغمبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلّم) که خاتَم انبیاء است، می شود باور کرد که برای جهان بشریت ملِکی قرار نداده باشد و معین نکرده باشد؟ ...
می گوییم علی (علیه السلام) که حتی کفّار، مشرکین، فسّاق، فجّار در شخصیت اش متحیّرند؛ در عدالتش متحیرند؛ تا جایی که گفتند: «قَد قُتِلَ عَلی عَلَیه السَّلام فِی مِحرابِ عِبادَتِهِ لِشِدَّه عَدلِه.» «علی (علیه السلام) در محراب عبادت به این جهت شهید شد که عدالتش شدید بود.»؛ یک چنین شخصیتی آیا از این دید و از این نظر و از این جنبه ما می توانیم برایش ممات و مرگ قائل بشویم؟
... علی الدّوام آگاه و هشیار باشید که سرپرست شما چه کسی است، ولیّ شما چه کسی است، ملِک شما چه کسی است، شما زیر چتر سلطه حمایت چه کسی قرار دارید. و این ولایت با جسم فرق می کند... آن چیزی که به عنوان ولایت خدا نازل شده، حقیقت واحده است؛ چه این امام (علیه السلام) داشته باشد، چه آن امام (علیه السلام) داشته باشد...
برگرفته از بیانات آیت الله حسین جمال الحق (رحمة الله علیه) از کتاب شب عاشقان بی دل
